Op dit ogenblik tellen we in ons land een half miljoen langdurig zieken. Een hallucinant aantal dat nog dreigt op te lopen volgens het Planbureau. Het is belangrijk dat we deze mensen niet in de steek laten.
In de eerste plaats voor henzelf maar ook vanuit economisch oogpunt: We kunnen het ons met de huidige arbeidskrapte en de nog steeds te lage activiteitsgraad niet permitteren om achterover te leunen. Laat ons focussen op wat iemand wel nog kan in plaats van wat de persoon in kwestie niet meer kan. Zowel de overheid als de bedrijven zelf hebben een rol te spelen, onder meer op vlak van preventie maar dus ook op het stelselmatig activeren op een passend tempo.
Er zijn deze legislatuur al stappen gezet om mensen die uitvallen en vervolgens langdurig afwezig zijn goed te begeleiden.
Met Open Vld willen we op dat pad verder gaan. Dat is ook absoluut nodig om de activiteitsgraad verder op te krikken want onze bedrijven staan onder druk en hebben het moeilijk. Het probleem in ons land is niét zozeer het aantal werkzoekenden maar wel de bijzonder grote groep langdurig arbeidsongeschikten. Die grote groep “links” laten liggen is een slecht idee. Als liberalen passen wij voor een beleid waarbij we mensen loslaten.
Massale en langdurige uitval door ziekte is in de eerste plaats een menselijk probleem maar het stelt ook onze bedrijven voor grote uitdagingen. Er is de krapte op de arbeidsmarkt en het tekort aan personeel maar langdurig ziekteverzuim kost onze ondernemingen handenvol geld.
Mensen die uitvallen en vervolgens langdurig afwezig zijn, mogen we dus niet in de steek laten.
Integendeel. We moeten die mensen begeleiden en via maatwerk terug activeren waar mogelijk en op een passend tempo. Dat is in het belang van die mensen zelf!
Daarbij moet iedereen zijn verantwoordelijkheid nemen. Ondernemingen moeten inzetten op preventie. Gezonde en gelukkige medewerkers zijn essentieel voor een bedrijf dat wil groeien. Maar wanneer mensen toch uitvallen moeten bedrijven op een eenvoudige manier de mogelijkheid krijgen om hen op termijn geleidelijk terug in te schakelen.
Ook mag het geen taboe zijn om misbruiken aan te pakken. Responsabiliseren is en blijft dan ook nodig.